Chileens Patagonie
Door: Jan
02 Maart 2014 | Chili, Torres del Paine
We zijn ondertussen een dikke 500 km naar het zuiden opgeschoven.
Mochten wij jullie in de verhalen tot nu toe de indruk hebben gegeven dat Patagonie alleen uit ijs, water en bergen bestaat dan moeten we die indruk snel wegnemen. Eenmaal onderweg blijkt de enorme leegte en wijdsheid van het landschap. Onmetelijke vlaktes die helemaal niet vlak zijn, met vergezichten van 100 tot 150 km. Met af en toe een groepje guanaco's langs de weg (lama-achtige dieren) en emoes. De weg verschijnt en verdwijnt als een streepje in de verte aan de horizon. Ik vind dit altijd zo magnifiek, een ander zou het ook saai kunnen noemen. De gehele bus slaapt maar Jan (en vermoedelijk de chauffeur) is wakker en geniet van het uitzicht. Zeker vandaag, een afstand van 360 km van dit soort landschap.
Gisteren en vandaag 2 busdagen, eigenlijk best leuk. Gisteren van El Chaltèn weer terug naar El Calafate en vanmorgen door naar Puerto Natales in het volgende land. Gisteren hebben we in El Calafate nog gewandeld en enkele mooie foto's van flamingo's gemaakt.
Chili heeft mij al heel lang geboeid, vroeger tijdens de aardrijkskunde lessen, een ver, relatief onbekend land, daar ergens achter de Andes. Vroeger als kaartenfreak vaak turen in de atlas. Dat Wilhelmien en ik nu zelf al voor de tweede keer in Chili zijn vind ik ongelooflijk.
Minder mooi is de grensovergang tussen Argentinie en Chili, geen echte vrienden van elkaar, anderhalf uur hebben ze ons bezig gehouden. Ik ben van ons tweeën altijd de formulieren-invuller, 2 x 3 in aantal, van die absoluut onzinnige dingen. Tsjonge jonge, hoe niet-2014 is dit wel niet. Alle koffers uit de bus en laten scannen en verklaren dat we vooral geen appeltje of zo invoeren.
Puerto Natales is niet super interessant of het zou moeten zijn het zicht in de verte op onze bestemming van vandaag, Torres del Paine. In Puerto Natales huurauto voor 4 dagen in ontvangst genomen, heerlijk, weer zelf rijden. Normaal eten we alleen een hoofdgerecht maar gisteren ook maar eens een soepje erbij, vergissing, we kregen ieder een "ketel" spinazie soep, Wilhelmien plofte bijna en het hoofdgerecht moest nog komen, homemade pasta met lam. Ja, ja het eten is veel te lekker......
Vandaag, na een rit van pakweg 100 km, ingecheckt in een luxe hotel met een fabuleus uitzicht op de Torres, van die ruige Andes pieken. Het Parque Nacional Torres del Paine is zeker een hoogtepunt, temeer omdat de weergoden ons nog goed gezind zijn. De wegen zijn allemaal onverhard, lastig, hoog wasbord gehalte en die auto rijden we volgens mij in 4 dagen volledig aan gort. Gelukkig staat mijn eigen Fordje veilig in de garage (toch Rob?).
Vandaag al op pad geweest in het gebied, er zijn toeristen maar het geheel oogt leeg. Heerlijk. Prima wandeling gemaakt. Het is weer zo nondejuus moi, hoge bergen, sneeuw d'r op, zeer veel turquoise water. Zaten we aan het eindpunt van de wandeling te kijken, begint het te donderen....van de lawines!!! Het staat weer keurig op foto en film. Zeer indrukwekkend, het lijkt net onweer.
Nu zitten we met een Chileens wijntje in de etalage van het hotel van het sublieme uitzicht te genieten en lezen over de verbrande prinsenwagen in Papgat. De euforie, de zon en misschien de wijn bezorgt ons ook een rooie neus!
Adios amigo's
Wilhelmien en Jan.
Mochten wij jullie in de verhalen tot nu toe de indruk hebben gegeven dat Patagonie alleen uit ijs, water en bergen bestaat dan moeten we die indruk snel wegnemen. Eenmaal onderweg blijkt de enorme leegte en wijdsheid van het landschap. Onmetelijke vlaktes die helemaal niet vlak zijn, met vergezichten van 100 tot 150 km. Met af en toe een groepje guanaco's langs de weg (lama-achtige dieren) en emoes. De weg verschijnt en verdwijnt als een streepje in de verte aan de horizon. Ik vind dit altijd zo magnifiek, een ander zou het ook saai kunnen noemen. De gehele bus slaapt maar Jan (en vermoedelijk de chauffeur) is wakker en geniet van het uitzicht. Zeker vandaag, een afstand van 360 km van dit soort landschap.
Gisteren en vandaag 2 busdagen, eigenlijk best leuk. Gisteren van El Chaltèn weer terug naar El Calafate en vanmorgen door naar Puerto Natales in het volgende land. Gisteren hebben we in El Calafate nog gewandeld en enkele mooie foto's van flamingo's gemaakt.
Chili heeft mij al heel lang geboeid, vroeger tijdens de aardrijkskunde lessen, een ver, relatief onbekend land, daar ergens achter de Andes. Vroeger als kaartenfreak vaak turen in de atlas. Dat Wilhelmien en ik nu zelf al voor de tweede keer in Chili zijn vind ik ongelooflijk.
Minder mooi is de grensovergang tussen Argentinie en Chili, geen echte vrienden van elkaar, anderhalf uur hebben ze ons bezig gehouden. Ik ben van ons tweeën altijd de formulieren-invuller, 2 x 3 in aantal, van die absoluut onzinnige dingen. Tsjonge jonge, hoe niet-2014 is dit wel niet. Alle koffers uit de bus en laten scannen en verklaren dat we vooral geen appeltje of zo invoeren.
Puerto Natales is niet super interessant of het zou moeten zijn het zicht in de verte op onze bestemming van vandaag, Torres del Paine. In Puerto Natales huurauto voor 4 dagen in ontvangst genomen, heerlijk, weer zelf rijden. Normaal eten we alleen een hoofdgerecht maar gisteren ook maar eens een soepje erbij, vergissing, we kregen ieder een "ketel" spinazie soep, Wilhelmien plofte bijna en het hoofdgerecht moest nog komen, homemade pasta met lam. Ja, ja het eten is veel te lekker......
Vandaag, na een rit van pakweg 100 km, ingecheckt in een luxe hotel met een fabuleus uitzicht op de Torres, van die ruige Andes pieken. Het Parque Nacional Torres del Paine is zeker een hoogtepunt, temeer omdat de weergoden ons nog goed gezind zijn. De wegen zijn allemaal onverhard, lastig, hoog wasbord gehalte en die auto rijden we volgens mij in 4 dagen volledig aan gort. Gelukkig staat mijn eigen Fordje veilig in de garage (toch Rob?).
Vandaag al op pad geweest in het gebied, er zijn toeristen maar het geheel oogt leeg. Heerlijk. Prima wandeling gemaakt. Het is weer zo nondejuus moi, hoge bergen, sneeuw d'r op, zeer veel turquoise water. Zaten we aan het eindpunt van de wandeling te kijken, begint het te donderen....van de lawines!!! Het staat weer keurig op foto en film. Zeer indrukwekkend, het lijkt net onweer.
Nu zitten we met een Chileens wijntje in de etalage van het hotel van het sublieme uitzicht te genieten en lezen over de verbrande prinsenwagen in Papgat. De euforie, de zon en misschien de wijn bezorgt ons ook een rooie neus!
Adios amigo's
Wilhelmien en Jan.
-
02 Maart 2014 - 23:24
Henk En Ria:
Hallo Wilhelmien en Jan,
Veel zien ,lekker eten,heerlijk luieren,het is allemaal geweldig lijkt ons.
Maar Jan ,dat nondejuu hoort niet bij jou, laat dat maar aan Henk over.
Groeten Henk en Ria.
-
03 Maart 2014 - 11:24
Rob:
Ja jouw prinsenwagen staat nog in de garage en is zeker niet afgebrand. Dat dat hier wel gebeurd is heb ik overigens volledig gemist!
Groet Rob -
03 Maart 2014 - 20:35
Aniek:
Hoi Jan en Wilhelmien,
Klinkt allemaal weer erg lekker! Chili, het land waar ze cavia's eten (please don't do it! de enige beestjes waarvan ik oprecht kan zeggen dat ik ervan houd;)) Wat betreft formulieren invullen, ik mag mezelf wat dat betreft enorm gelukkig prijzen met een kopietje van jou Jan! Vliegtickets boeken, administratieve rompslomp, Paul is my man;) In Istanbul alvast een eerste stapje in de opvoeding op navigatie gebied gezet (niet Pauls sterkste kant normaal gesproken) en wonderbaarlijk genoeg lette hij ineens wel op en bracht mij keer op keer veilig thuis (ja zelfs die ene keer, verhaal volgt thuis;))
Geniet en wees voorbereid op de lente die dit jaar schat ik wél is doorgebroken tegen de tijd dat jullie thuiskomen (yeah!)
Liefs,
Aniek
P.S. Ligt het aan mijn oude ogen of is het lettertype van jullie blog bizar klein?
P.S.2 Wilhelmien, ik was uiteraard wel verstandig en ben afgelopen zaterdag gaan hardlopen in plaats van carnaval vieren;)
P.S.2. Ben trouwens ook benieuwd naar de belevenissen vanuit Wilhelmiens perspectief! Voor een keertje van pen wisselen?;) -
03 Maart 2014 - 20:37
Aniek:
Uiteraard:
P.S.
P.S.2.
P.S.3
(1-2-2 what was I thinking?;)) -
08 Maart 2014 - 07:51
Mary:
Buenos dias vecinos
Wat een prachtige reis zijn jullie weer aan het maken; ben weer NONDEJUUS (Henk!) jaloers!!!!
Maar ik verheug me nu al op de foto-kijk-met-me-mee-avond-in-Sint-Oedenrode.nl.
Maak er morgen een gezellige verjaardag van en wij volgen jullie vanuit een lenteachtig(jawel) Rooi.
Lieve groetjes -
08 Maart 2014 - 18:04
Marja En Bart:
Hallo Jan en Wilhelmien,
Het gaat ons helaas niet lukken om morgen Jan zijn verjaardag te komen vieren;
we hebben te maken met vervoersproblemen.
Daarom wensen wij jou, Jan, maar natuurlijk ook Wilhelmien, een heel fijne verjaardag toe.
Er rest ons niets anders dan er eentje te vatten op eigen kosten, maar wel op jullie gezondheid.
Jan,
Espero que todos tus deseos se hagan realidad. ¡Feliz cumpleaños!
Groetjes,
Marja en Bart -
08 Maart 2014 - 23:52
Gerard En Jeanette:
Lang zal hij leven, lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria, in de gloria, in de gloria.
Hiep hiep hiep hoera!
Gefeliciteerd met je verjaardag. Het geluid moet je er maar bij denken. Of Wilhelmien moet dat nog even doen. Maak er een mooie dag van. Maar dat zal wel geen probleem zijn.
Op afstand reizen wij met jullie mee. Dus maak ons voortdurend blij.
Groetjes en een knuffel. En ook een proficiat en knuffel voor Wilhelmien.
Gerard en Jeanette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
