Het boek van tante Beth en ome Jan
Door: Jan
08 April 2014 | Argentinië, Puerto Iguazú
Onze laatste rijdag was zondag, van Tucuman naar Salta. Met 300 km een fijne zondagochtendrit, mooie omgeving, klokslag 12.00 uur parkeerden we in onze vertrekplaats van 3 weken geleden. Na de lunch op het gezellige plein van Salta op tijd naar de luchthaven, auto ingeleverd. Alles keurig op tijd en om 21.00 uur waren we al in ons hotel 1.500 km verder.
Iguazú, in het noordoosten, drielandenpunt Argentinie, Brazilie en Paraguay, subtropische omgeving, 34 graden en vochtig heet. De lokale mensen hier vinden de temperatuur nu heerlijk, de echte zomerhitte is weg!!
Toen ik een jaar of 10 was gingen we vaak naar tante Beth en Ome Jan. Ik logeerde er wel eens, mijn zus Ine weet het zich vast ook nog wel te herinneren. Ome Jan had een indrukwekkend boek met allerlei natuurwonderen in de wereld. Ik was helemaal gek van dat boek en keek altijd naar alle plaatjes en ome Jan haalde het altijd te voorschijn. Het reisvirus moet daar zijn kiem hebben gehad. Als ik er aan terugdenk herinner ik me diverse plaatjes, met name dat plaatje van enorme watervallen in Zuid Amerika, ik droomde er bij weg, onbereikbare bestemmingen, als je daar toch eens.....Ik ben het nooit vergeten. Ik weet nu dat het Iguazú moet zijn geweest. En aan die onbereikbaarheid is in deze dagen een einde gekomen.
Maandagmorgen om 07.30 werden we al opgehaald voor de geboekte excursie. Een gids met een groepje van 9. Je zou wensen dat je de Iguazú watervallen zelf zou "ontdekken" na 2 dagen jungle wandelen of zo. Niets is minder waar, het is jaarrond een topattractie en het is er druk. Je kunt dat vervelend vinden maar het is niet anders en het heeft ook de mogelijkheden geschapen om er naar toe te reizen, nietwaar. Het neemt ook niets weg van de paradijselijke uitzichten.
De indrukken zijn moeilijk te beschrijven, "one of the most spectacular sights on the planet", zo wordt het beschreven, het is een breedte van 2, 7 km waar honderden watervallen in een regenwoudomgeving naar beneden donderen, het geluid is er een van zware donder. De rivier is de grens tussen Argentinie en Brazilie.
Het is ook een vlindertuin van ongekende pracht, af en toe zo groot als een mus, blauw, groen, stop maar...gewoon álle kleuren. Wilhelmien was als vlinder-enthousiasteling in haar nopjes, ze zitten steeds op je kleren of je been, prachtig. Verder racoons, catfish, rivierschildpad, we zagen gelukkig ook een toekan, maar eigenlijk viel het aantal vogels nog wat tegen, moet je toch wat meer de jungle in. Hoewel kolibries ook magnifiek blijven om te zien.
En toen de (snelle) boottocht, een grote plastic zak om je spullen in te bewaren, we hadden daarmee gewaarschuwd kunnen zijn. Alsof er bakken water over je hoofd heen werden gestort, de boot onder bij de waterval, tot op je ondergoed nat, maar wat is er heerlijker met 34 graden? Een giga ervaring.
Dinsdag, zelf geregeld, een privechauffeur die de grensperikelen regelde en wachtte op onze terugkeer. De grens over naar Brazilie dus om aan die kant te kijken, kan het nog beter dan? Ja, de Braziliaanse kant laat je zo goed als alle watervallen tegelijk zien. Laten we het mooiste moment beschrijven.
Een gebouwd plateau waar je midden tussen de watervallen staat op een zeer laag niveau. Een blikveld van 180 graden, zware, grote IJsland-waardige watervallen of van een Niagara omvang, tientallen rondom je, zeeeeeer dichtbij. Kijk links over je schouder, vóór je, rechts over je schouder en onder (!!) je. Het geluid getuigt van een ongelooflijke kracht. Overigens kijk ook achter je want daar zijn er ook nog enkele. Nat worden is een heerlijkheid. De zon erbij is een must, het klopte gewoon. Wij vinden Iguazú met niets te vergelijken.
Vanmiddag kregen we het bericht dat onze vlucht op donderdag naar Buenos Aires getroffen wordt door een lokale Iguazu staking. Vliegwinkel.nl heeft ons vanmiddag gebeld, we hebben de vlucht 1 dag kunnen vervroegen, we vertrekken morgen al naar BA. En aangezien het hier morgen gaat regenen geeneens een slechte zaak, we hadden voor morgen toch nog niets geboekt. Prima zo, hopen dat het gaat kloppen, we hebben Jan & Lis al gebeld om de andere afspraken er op aan te passen, het is ondertussen al geregeld.
Konden we tante Beth en ome Jan de foto's nog maar laten zien!!
De afsluiting nadert.
Willen we naar huis? Op zich prima maar.....
Adios
Wilhelmien en Jan
Iguazú, in het noordoosten, drielandenpunt Argentinie, Brazilie en Paraguay, subtropische omgeving, 34 graden en vochtig heet. De lokale mensen hier vinden de temperatuur nu heerlijk, de echte zomerhitte is weg!!
Toen ik een jaar of 10 was gingen we vaak naar tante Beth en Ome Jan. Ik logeerde er wel eens, mijn zus Ine weet het zich vast ook nog wel te herinneren. Ome Jan had een indrukwekkend boek met allerlei natuurwonderen in de wereld. Ik was helemaal gek van dat boek en keek altijd naar alle plaatjes en ome Jan haalde het altijd te voorschijn. Het reisvirus moet daar zijn kiem hebben gehad. Als ik er aan terugdenk herinner ik me diverse plaatjes, met name dat plaatje van enorme watervallen in Zuid Amerika, ik droomde er bij weg, onbereikbare bestemmingen, als je daar toch eens.....Ik ben het nooit vergeten. Ik weet nu dat het Iguazú moet zijn geweest. En aan die onbereikbaarheid is in deze dagen een einde gekomen.
Maandagmorgen om 07.30 werden we al opgehaald voor de geboekte excursie. Een gids met een groepje van 9. Je zou wensen dat je de Iguazú watervallen zelf zou "ontdekken" na 2 dagen jungle wandelen of zo. Niets is minder waar, het is jaarrond een topattractie en het is er druk. Je kunt dat vervelend vinden maar het is niet anders en het heeft ook de mogelijkheden geschapen om er naar toe te reizen, nietwaar. Het neemt ook niets weg van de paradijselijke uitzichten.
De indrukken zijn moeilijk te beschrijven, "one of the most spectacular sights on the planet", zo wordt het beschreven, het is een breedte van 2, 7 km waar honderden watervallen in een regenwoudomgeving naar beneden donderen, het geluid is er een van zware donder. De rivier is de grens tussen Argentinie en Brazilie.
Het is ook een vlindertuin van ongekende pracht, af en toe zo groot als een mus, blauw, groen, stop maar...gewoon álle kleuren. Wilhelmien was als vlinder-enthousiasteling in haar nopjes, ze zitten steeds op je kleren of je been, prachtig. Verder racoons, catfish, rivierschildpad, we zagen gelukkig ook een toekan, maar eigenlijk viel het aantal vogels nog wat tegen, moet je toch wat meer de jungle in. Hoewel kolibries ook magnifiek blijven om te zien.
En toen de (snelle) boottocht, een grote plastic zak om je spullen in te bewaren, we hadden daarmee gewaarschuwd kunnen zijn. Alsof er bakken water over je hoofd heen werden gestort, de boot onder bij de waterval, tot op je ondergoed nat, maar wat is er heerlijker met 34 graden? Een giga ervaring.
Dinsdag, zelf geregeld, een privechauffeur die de grensperikelen regelde en wachtte op onze terugkeer. De grens over naar Brazilie dus om aan die kant te kijken, kan het nog beter dan? Ja, de Braziliaanse kant laat je zo goed als alle watervallen tegelijk zien. Laten we het mooiste moment beschrijven.
Een gebouwd plateau waar je midden tussen de watervallen staat op een zeer laag niveau. Een blikveld van 180 graden, zware, grote IJsland-waardige watervallen of van een Niagara omvang, tientallen rondom je, zeeeeeer dichtbij. Kijk links over je schouder, vóór je, rechts over je schouder en onder (!!) je. Het geluid getuigt van een ongelooflijke kracht. Overigens kijk ook achter je want daar zijn er ook nog enkele. Nat worden is een heerlijkheid. De zon erbij is een must, het klopte gewoon. Wij vinden Iguazú met niets te vergelijken.
Vanmiddag kregen we het bericht dat onze vlucht op donderdag naar Buenos Aires getroffen wordt door een lokale Iguazu staking. Vliegwinkel.nl heeft ons vanmiddag gebeld, we hebben de vlucht 1 dag kunnen vervroegen, we vertrekken morgen al naar BA. En aangezien het hier morgen gaat regenen geeneens een slechte zaak, we hadden voor morgen toch nog niets geboekt. Prima zo, hopen dat het gaat kloppen, we hebben Jan & Lis al gebeld om de andere afspraken er op aan te passen, het is ondertussen al geregeld.
Konden we tante Beth en ome Jan de foto's nog maar laten zien!!
De afsluiting nadert.
Willen we naar huis? Op zich prima maar.....
Adios
Wilhelmien en Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
