More pizza WOMAN!!
Door: Jan
05 April 2014 | Argentinië, San Miguel de Tucumán
Onze laatste avond in Maípu was supergezellig:
- een jonge ex-Afghanistan soldaat uit Canada met zijn partner
- een al te praatgrage man uit Slowakije en diens zoon
- een knap boekhoudertje uit Brabant en zijn woman
- Hans de Belg, eigenaar posada en winery en Alberto, zijn Argentijnse zeer goede vriend
Hoe krijg je zo'n stel bij elkaar, een soort one-night stand eigenlijk.
Het laatste koppel bereidde voor ons geweldige pizza's op het open vuur met rooster. Ze waren overheerlijk maar het was bovenal erg gezellig. Vooral Alberto was de letterlijke en figuurlijke smaakmaker, zijn Engels grappig gebrekkig, wat hebben we gelachen vooral zijn aandringen met nog meer pizza en omdat de naam Wilhelmien een onmogelijkheid was voor hem, drong hij aan met "more pizza woman!!". Woman hier als een soort Argentijnse versie van "ons vrouw". Het afscheid met de kus, je ziet elkaar nooit meer terug.
Alleen Hans was stil, we vertelden al eerder over zijn partner en kinderen die vertrokken waren. De volgende morgen deed hij nog eens zijn verhaal. We vertrokken diep onder de indruk van zijn verdriet.
Dinsdag: flinke rit, vlot verlopen, NP Sierra de las Quijadas bezocht, ravijnen, erg mooi, korte wandeling gemaakt, goede onderbreking van een toch saaie rit door niemandsland. Het hotel in Yacanto was prima.
Woensdag: relatief korte rit naar Villa Icho Cruz (nabij de stad Cordoba). Een geplande wandeling onderweg in Quebrada del Conderito kon vanwege de mist op grote hoogte niet doorgaan, jammer. In de plaats daarvan naar het museum Rocsen in de plaats Nono. Een museum met een verzameling van verzamelingen, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er, propvol maar erg leuk.
De rit naar Icho Cruz moesten we bekopen met lekke band nummer 2. Een Argentijns gezin dat meteen stopt als ze jou zien stuntelen. Wat is dat toch geweldig. En als het dan gebeurd is, weer die kus ten afscheid. Zo is een lekke band een gebeurtenis die we niet hadden willen missen, wat een aardige lui.
Donderdag: Cordoba bezocht, grote stad maar prima naar het centrum te rijden en parkeren, het was er erg warm en gezellig druk.
Vrijdag: voordemiddag bleek een massage en sauna mogelijk, wat denk je? Natuurlijk hebben we dat gedaan, lekker man. In de middag naar een museum van het huis waar Che Guavara heeft gewoond in Alta Gracia.
En vrijdagavond een bijzondere afspraak bij Jan Lettinga en Lis Heras thuis, we waren in de buurt. Zeer leuk na de vele contacten vanuit Nederland en nu tijdens onze reis om elkaar te ontmoeten. Een erg gezellige avond, bedankt Jan en Lis.
De laatste week stond in het teken van relaxen, beetje lezen, beetje zwemmen, lekker eten. De zon heeft zich de laatste dagen wat minder laten zien, wel warm.
Zaterdag, gewoon duf kilometers wegwerken, 620 km maar liefst, wat een end. Je wordt ziek van de vele politie controles en al helemaal van de 2 boetes die we opliepen: onze kentekenplaat vóór waren we eerder verloren, tot nu toe geen opmerkingen over gehad maar ja, vandaag werd er moeilijk over gedaan (€ 10). Verder functioneerde ons linkerdimlicht niet, hatsekidee, weer een boete (€ 5).
Ik moet ze vóór de 21e april overmaken (maar dan zijn we al weer thuis!!!)
Morgen ons laatste stuk naar Salta, nog 300 km en dan is ons autodeel voorbij. (we zijn ook weer blij ons autootje in te kunnen leveren). Morgenavond vliegen we als alles goed gaat naar Iguazú, het toetje van onze reis, wordt vervolgd.
Ciao
Wilhelmien en Jan
- een jonge ex-Afghanistan soldaat uit Canada met zijn partner
- een al te praatgrage man uit Slowakije en diens zoon
- een knap boekhoudertje uit Brabant en zijn woman
- Hans de Belg, eigenaar posada en winery en Alberto, zijn Argentijnse zeer goede vriend
Hoe krijg je zo'n stel bij elkaar, een soort one-night stand eigenlijk.
Het laatste koppel bereidde voor ons geweldige pizza's op het open vuur met rooster. Ze waren overheerlijk maar het was bovenal erg gezellig. Vooral Alberto was de letterlijke en figuurlijke smaakmaker, zijn Engels grappig gebrekkig, wat hebben we gelachen vooral zijn aandringen met nog meer pizza en omdat de naam Wilhelmien een onmogelijkheid was voor hem, drong hij aan met "more pizza woman!!". Woman hier als een soort Argentijnse versie van "ons vrouw". Het afscheid met de kus, je ziet elkaar nooit meer terug.
Alleen Hans was stil, we vertelden al eerder over zijn partner en kinderen die vertrokken waren. De volgende morgen deed hij nog eens zijn verhaal. We vertrokken diep onder de indruk van zijn verdriet.
Dinsdag: flinke rit, vlot verlopen, NP Sierra de las Quijadas bezocht, ravijnen, erg mooi, korte wandeling gemaakt, goede onderbreking van een toch saaie rit door niemandsland. Het hotel in Yacanto was prima.
Woensdag: relatief korte rit naar Villa Icho Cruz (nabij de stad Cordoba). Een geplande wandeling onderweg in Quebrada del Conderito kon vanwege de mist op grote hoogte niet doorgaan, jammer. In de plaats daarvan naar het museum Rocsen in de plaats Nono. Een museum met een verzameling van verzamelingen, je kunt het zo gek niet bedenken of het was er, propvol maar erg leuk.
De rit naar Icho Cruz moesten we bekopen met lekke band nummer 2. Een Argentijns gezin dat meteen stopt als ze jou zien stuntelen. Wat is dat toch geweldig. En als het dan gebeurd is, weer die kus ten afscheid. Zo is een lekke band een gebeurtenis die we niet hadden willen missen, wat een aardige lui.
Donderdag: Cordoba bezocht, grote stad maar prima naar het centrum te rijden en parkeren, het was er erg warm en gezellig druk.
Vrijdag: voordemiddag bleek een massage en sauna mogelijk, wat denk je? Natuurlijk hebben we dat gedaan, lekker man. In de middag naar een museum van het huis waar Che Guavara heeft gewoond in Alta Gracia.
En vrijdagavond een bijzondere afspraak bij Jan Lettinga en Lis Heras thuis, we waren in de buurt. Zeer leuk na de vele contacten vanuit Nederland en nu tijdens onze reis om elkaar te ontmoeten. Een erg gezellige avond, bedankt Jan en Lis.
De laatste week stond in het teken van relaxen, beetje lezen, beetje zwemmen, lekker eten. De zon heeft zich de laatste dagen wat minder laten zien, wel warm.
Zaterdag, gewoon duf kilometers wegwerken, 620 km maar liefst, wat een end. Je wordt ziek van de vele politie controles en al helemaal van de 2 boetes die we opliepen: onze kentekenplaat vóór waren we eerder verloren, tot nu toe geen opmerkingen over gehad maar ja, vandaag werd er moeilijk over gedaan (€ 10). Verder functioneerde ons linkerdimlicht niet, hatsekidee, weer een boete (€ 5).
Ik moet ze vóór de 21e april overmaken (maar dan zijn we al weer thuis!!!)
Morgen ons laatste stuk naar Salta, nog 300 km en dan is ons autodeel voorbij. (we zijn ook weer blij ons autootje in te kunnen leveren). Morgenavond vliegen we als alles goed gaat naar Iguazú, het toetje van onze reis, wordt vervolgd.
Ciao
Wilhelmien en Jan
-
06 April 2014 - 00:38
Henk En Ria.:
Hallo,
Wat leuk die ontmoetingen en gesprekken met al die mensen.
En wat beleven jullie veel.
Nog een week genieten ,en dan zien we jullie weer in Sint -Oedenrode.
Tot dan.
Groeten Henk en Ria.
-
06 April 2014 - 20:13
Ger:
Allerlei nieuwe en bijna altijd prachtige ervaringen, zo lees ik.
En och....die boetes....je kunt, als je daar toch een gewoonte van gaat maken, ze beter ginds dan hier oplopen.
En dan tot slot nog 't toetje ! Laat 't jullie smaken !
Groet,
Ger -
08 April 2014 - 14:13
Geert:
Lees ik nu tussen de regels door dat je die boetes niet gaat betalen?
foei....
;)
Groeten,
Geert -
09 April 2014 - 12:26
Rob:
Met enige vertraging dus alsnog genoten van en gelachen om jullie verhaal. Liefs en tot snel!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
